Het is al zo'n twee jaar geleden dat we in ons stuk bos een praatje maakten met een buurman, Ron. Ron heeft iets in de bouw gedaan en werpt zich op als onderhouder van het bos en renoveerder van de huisjes. Voor het huisje van de personeelsvereniging van de gemeente Leiden, naast ons huisje, is hij verantwoordelijk voor een al te enthousiaste, enorme kaalslag van het terrein, al heeft het bos zich ook wel weer snel hersteld. Een tijdje later is datzelfde huisje helemaal gerenoveerd, zodat het nu wel nieuwbouw lijkt. Een verbetering in dit geval, maar als Ron zit te hinten op vernieuwing van ons eigen huisje vertrouwen we hem dat niet helemaal toe.
Terug naar twee jaar geleden. We maakten toen de afspraak dat hij drie door ons aangewezen flinke bomen zou mogen omzagen. Daarna gebeurde er lang niets. Ron vergat het wel eens, of het was broedseizoen. En we hadden niets op papier, geen telefoonnummers of mailadressen. In het vroege voorjaar van 2015 spraken we Ron weer. Best een aardige man overigens, rond de 60, besnord en bebrild, jaren geleden naar Drenthe gemigreerd omdat de mensen hem hier beter bevielen dan in de Randstad. Hij was vergeten welke bomen het precies betrof, en ter plekke merkte ik de drie slachtoffers met mijn hakmes. Daarna werd het weer stil.
Gisteren, 21 december 2015, kwamen we aan voor een paar dagen in de kerstvakantie. De grote spar was weg! Naast het oprijlaantje was een behoorlijke takkenwal verrezen. Verderop waren nog drie bomen weg: de twee afgesproken exemplaren (spar en eik) en nog een spar. Die was kennelijk de bonus. Niet de afspraak, maar ook niet heel erg. We hebben nu nog één volwassen spar over.
Vandaag zag ik dat ook bij de buren een spar is geofferd: die waar een paar jaar geleden door de sneeuw de top van af brak vrijwel op het moment dat mijn kinderen er onder stonden. Net goed!
Volgens beheerder P. liggen onze stammen nog op de wagen buiten het Frensenhoes. Er ligt ook nog een deel in het bos zelf. We moeten maar eens gaan kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten