maandag 2 maart 2009

Vogeltjes en boeken

Je kunt ook genoeglijk een week in het huisje zitten zonder dat er iets te melden is. Bij de harde vorst was de kraan in de badkamer kapot gevroren, maar de loodgieter uit Sleen was er binnen een uur. Een paar weilanden tussen de Staatsbossen en de Mepperdennen zijn aan de natuur overgeleverd met als gevolg dat beide natuurgebieden bijna met elkaar verbonden zijn (het scheelt nog 20 meter). En, vooruit, de uitslag van de eerste jaarlijkse vogeltelling uit het raam:
3 pimpelmezen (die zijn het brutaalste)
2 koolmezen
2 kuifmezen
1 zwarte mees
1 glanskop
1 roodborstje
2 boomklevers aka blauwe spechten
1 boomkruiper
1 appelvink
en (onder valse voorwendselen mededingend) 1 eekhoorn

Dit alles gemeten over twee ochtenden. We hebben alleen meer dan één vogeltje geteld als we die ook tegelijk zagen. Ze lijken namelijk nogal op elkaar, en anders tel je dezelfde vogel vaker mee.
Nog wel grappig was dit. We hebben de boeken van de boekenplank opgeschoond. Er stonden boeken tussen die werkelijk niemand ooit meer zou willen lezen, en de plank was vol. Met een tas vol boeken ging ik op weg naar een sjacheraar die ze zou willen hebben. Eerste adres: het tweedehandswinkeltje in Meppen. Daar deden ze niet meer in boeken. Ze gingen zich specialiseren in 'de betere dameskleding'. (Ik wens ze veel succes.) Daarna naar Benneveld, waar een tweedehandsboekhandel zit. Die was in verbouwing, en op mijn kloppen werd niet opengedaan (een bel zag ik niet). Met die handeltjes in dorpen zit het overigens zo: iemand koopt een oude boerderij om in te gaan wonen, maar er zit ook een schuur bij. Die schuur is voor vee, maar de koper heeft geen aardigheid in vee. Dan kun je de schuur slopen, laten wegrotten, of proberen te gebruiken. En daar heb je je handeltje.
Vervolgens ging ik op zoek naar de oudpapierbak die in Aalden stond naast de mobiele snackbar. Niet te vinden. Voor een ander boodschapje moest ik nog bij de drogist zijn, daar tegenover. Ik vroeg naar de papierbak. Had er nooit gestaan, volgens de winkelierster. En zij woonde er al 15 jaar. Ik mompelde iets over mijn boeken. Zij: 'Geef hier! Voor de molen!' Hebben ze dus elk jaar molenfeest, inclusief boekenmarkt. En is de winkelierster dus bestuurslid. Voordelen van een klein dorp. Mijn vader weet waar hij zijn boeken kan terugkopen.

Geen opmerkingen: